Page 9 - index
P. 9
9
ALTIN DERGİ | Edebiyat ve Kültür Dergisi
ERTESİ GÜN (DURUŞMA GÜNÜ) SAAT 13.00
Şu an duruşma salonundayız. Percy de ben de heyecandan ne yapacağını
bilmez durumda söz hakkımızın gelmesini bekliyoruz. İkimiz de acemi birer avukat
gibi birbirimize bakıyoruz ve sözlerimizle olmasa da gözlerimizle birbirimize cesaret
veriyoruz.
Nihayet sıra bana geldi ve söze başladım, “Sayın Hakim, bazı insanlar ‘adalet’
ile ‘merhameti’ karıştırmayın der. Bense tam tersini yapıyorum. Adaletli bir insanın
içinde mutlaka merhamet de vardır. Merhametin olmadığı yerde ise adaletten söz
edemeyiz. Yapılan davranış her ne olursa olsun bunun mutlaka bir cezası ya da affı
vardır. Müvekkilim de her ne kadar hatalı olsa da parayı iade etti ve çok üzgün. Bunun
öncesindeyse kendi isteği ile değil zorlama ile işlenmiş bir suç var ortada. Başka biri
olsa bu kadar merhametli davranmazdım. Zaten şu an da staj görüyorum. Gerçek
bir avukat sayılmam. Ama size şunu söyleyebilirim gerçekler acıdır ve ne kadar
uğraşırsanız uğraşın bunları değiştiremezsiniz. Ama biraz merhametli davranırsanız
olanların aslında o kadar da kötü olmadığını görürsünüz. Müvekkilimin şimdiye
kadar hiçbir sabıkası yok…” Ne kadar konuştum, daha ne anlattım bilmiyorum ama
karşımdaki kim olursa olsun adil olmaktan bahsetmek o an benim görevimdi. Karşı
tarafın savunmasını da dinledik ve ne büyük bir şanstır ki onlar da Percy ile yaptıkları
son görüşmeden sonra şikâyetlerini geri almaya karar vermişler.
Hakimin kararını sabırsızlıkla bekledik ve sonunda Percy’nin suçunun affedilmesi
kararı ile duruşma salonundan ayrıldık.
ERTESİ AKŞAM, 21.00
Her ne kadar savunmam davanın sonucunu etkilememiş olsa da Percy her
fırsatta bana teşekkür etmeye çalışıyor. Daha fazla devam etmemesi için de benim
onun arkadaşı değil avukatı olarak savunma yaptığımı, ne olursa olsun gerçekten
suçlu olduğuna inandığımda aynı savunma ile karşısına çıkamayacağımı anlatmaya
çalıştım. Aslında burada teşekkürlerini bana değil de Bay Williams’a yapması
gerektiğini da hatırlatmalıydım sanırım, Percy’nin içindeki o ışığı görüp yüreğimi
merhamet ve adaletle doldurduğu için.
Beyza BARIŞMAN 7/A
ALTIN DERGİ | Edebiyat ve Kültür Dergisi
ERTESİ GÜN (DURUŞMA GÜNÜ) SAAT 13.00
Şu an duruşma salonundayız. Percy de ben de heyecandan ne yapacağını
bilmez durumda söz hakkımızın gelmesini bekliyoruz. İkimiz de acemi birer avukat
gibi birbirimize bakıyoruz ve sözlerimizle olmasa da gözlerimizle birbirimize cesaret
veriyoruz.
Nihayet sıra bana geldi ve söze başladım, “Sayın Hakim, bazı insanlar ‘adalet’
ile ‘merhameti’ karıştırmayın der. Bense tam tersini yapıyorum. Adaletli bir insanın
içinde mutlaka merhamet de vardır. Merhametin olmadığı yerde ise adaletten söz
edemeyiz. Yapılan davranış her ne olursa olsun bunun mutlaka bir cezası ya da affı
vardır. Müvekkilim de her ne kadar hatalı olsa da parayı iade etti ve çok üzgün. Bunun
öncesindeyse kendi isteği ile değil zorlama ile işlenmiş bir suç var ortada. Başka biri
olsa bu kadar merhametli davranmazdım. Zaten şu an da staj görüyorum. Gerçek
bir avukat sayılmam. Ama size şunu söyleyebilirim gerçekler acıdır ve ne kadar
uğraşırsanız uğraşın bunları değiştiremezsiniz. Ama biraz merhametli davranırsanız
olanların aslında o kadar da kötü olmadığını görürsünüz. Müvekkilimin şimdiye
kadar hiçbir sabıkası yok…” Ne kadar konuştum, daha ne anlattım bilmiyorum ama
karşımdaki kim olursa olsun adil olmaktan bahsetmek o an benim görevimdi. Karşı
tarafın savunmasını da dinledik ve ne büyük bir şanstır ki onlar da Percy ile yaptıkları
son görüşmeden sonra şikâyetlerini geri almaya karar vermişler.
Hakimin kararını sabırsızlıkla bekledik ve sonunda Percy’nin suçunun affedilmesi
kararı ile duruşma salonundan ayrıldık.
ERTESİ AKŞAM, 21.00
Her ne kadar savunmam davanın sonucunu etkilememiş olsa da Percy her
fırsatta bana teşekkür etmeye çalışıyor. Daha fazla devam etmemesi için de benim
onun arkadaşı değil avukatı olarak savunma yaptığımı, ne olursa olsun gerçekten
suçlu olduğuna inandığımda aynı savunma ile karşısına çıkamayacağımı anlatmaya
çalıştım. Aslında burada teşekkürlerini bana değil de Bay Williams’a yapması
gerektiğini da hatırlatmalıydım sanırım, Percy’nin içindeki o ışığı görüp yüreğimi
merhamet ve adaletle doldurduğu için.
Beyza BARIŞMAN 7/A
